Overzicht   Volgende   Vorige

Inhoud

    Opheffingsuitverkoop

  1. Interest door Armoede
  2. Lage Lonen Landen
  3. De Rol van het Geweld
  4. Er is veel te veel Geld
  5. Samenvatting
  6. Bronnen
Gedateerd november 2003 / juli 2004.

Opheffingsuitverkoop

Woeker als de bron van alle Kwaad. Argumenten te over bij voorstanders van alternatieve economische systemen. Zij beweren dat de enorme Armoede in de wereld niet verholpen, maar juist veroorzaakt wordt door nog meer credieten te "geven" aan de ontwikkelingslanden, uiteraard in de vorm van rentedragend Geld. Kortom: Arm door Geld.
Het is vaak lonend een bepaalde uitdrukking om te keren en te kijken of door de nieuwgevormde zinsnede dan nog steeds iets zinvols te berde wordt gebracht. Indien dit het geval is, namelijk, dan heeft men een één op één afbeelding, een zogenaamde equivalentie-relatie in handen. Dan zijn de twee begrippen in wezen gelijkwaardig. Dan is het ene begrip onverbrekelijk verbonden met het andere en dan is het onbegonnen werk om de twee zaken van elkaar te scheiden. Geld door Armoede dus. Is dat een zinvolle uitdrukking ? Zo ja, dan zijn de Interest en de Armoede representanten van één en hetzelfde verschijnsel. Dan zal het niet mogelijk zijn om de armoede uit de wereld te helpen met rentedragend geld. En dan zal het niet mogelijk zijn de interest af te schaffen zonder tegelijkertijd de armoede op te moeten heffen.

Interest door Armoede

Aan klagers geen nood. Ik ben er zelf inmiddels ook wel van overtuigd dat de overwegend negatieve linkse kritiek op de globalisering van ons Westerse monetaire systeem alleszins gerechtvaardigd is. Nu zou het oneerlijk zijn te beweren dat door deze alternatievelingen alleen maar wordt geklaagd. Mensen van Strohalm proberen metterdaad renteloze geldsystemen op te zetten, in de praktijk. Met name in landen die gebukt gaan onder een monetaire crisis, zoals het huidige Argentinië, kan deze mogelijkheid enige verlichting brengen. Dank zij het lokale geld (in dit geval de créditos) werd gepoogd de warencirculatie, binnen een aantal ruilkringen weer op gang te brengen. Naar verluidt konden maar liefst zes miljoen mensen in Argentinië op deze wijze weer fatsoenlijk aan eten en drinken komen. Hierbij moet echter direkt worden aangetekend dat gunstige ontwikkelingen in deze goeddeels voorbij gaan aan de bevolking in grote steden zoals Buenos Aires. Bovendien blijft een zekere kleinschaligheid troef. Ik heb nog nergens een bruikbaar idee gezien over hoe men het rentedragende geld op wereldschaal te lijf zou willen gaan.
In een eerder hoofdstuk hebben we gezien dat de GrondRente eigenlijk de meest zuivere vorm van interest is. GrondRente is de opbrengst van de grond, verminderd met de produktiekosten. Hieruit volgt dat er ook grond moet bestaan met een opbrengst die marginaal is, hetgeen inhoudt dat de prijs van het produkt juist gelijk is aan de kostprijs. Als de grond te duur wordt om te bewerken, dat wil zeggen: als er geen produkt vanaf kan worden gehaald wat nog nét concurrerend is, dan zal deze grond op een gegeven moment braak blijven liggen. Immers, het is niet mogelijk om land voortdurend te blijven bewerken beneden de kostprijs. Als daarentegen de grond goedkoper te bewerken is dan de grond met marginale opbrengst, dan zal tegen de geldende markprijs een meerwaarde in de wacht gesleept worden, die rente of winst (in engere zin) wordt genoemd. De bewerker van het marginale stuk land leeft op de armoedegrens, de bewerker van het betere stuk land verdient meer dan hij nodig heeft om alle kosten te dekken. Opgemerkt wordt dat de hele redenering uitsluitend opgaat wanneer er sprake is van een vrije markt. We zien nu gemakkelijk wat de oorsprong is van de grondrente: een vrije markt, in de eerste plaats. En dit in kombinatie met de tegenstelling tussen rijke en arme grond. Dit verschil tussen rijk en arm is kennelijk precies wat men de winstmarge pleegt te noemen.
We kunnen dit generaliseren als volgt. Rente of Winst kan onmogelijk bestaan als er niet een tegenstelling is tussen Rijk en Arm. Het vraagstuk van de Interest en het Armoede-vraagstuk zijn onderling verstrengeld in een innige (mogelijk dodelijke) omarming. Interest is de oorzaak van armoede en armoede vormt de marginale basis, een grondslag van ellende die noodzakelijk is om de winst te laten gedijen. Het is dus niet alleen Arm door Geld, maar ook ontstaat de interest, dat is ons echte Geld, door Armoede. Er is een kortere weg om dit in te zien, getuige Lietaer in [ 7 ]. Oorspronkelijk wordt al ons geld uit het niets geschapen. Het kan dus niet anders of het geld voor de interest wordt afgepakt van andere mensen, die daarmee, heel eenvoudig, zonder geld komen te zitten. Telkens komen we weer uit op het oude thema wat door Karl Marx al naar voren werd gebracht: kapitalisme en uitbuiting zijn slechts twee kanten van één en dezelfde medaille. Het is nu eenvoudig in te zien dat armoede-bestrijding in een systeem met rentedragend geld, inderdaad, een contradictio in terminis moet zijn. Maar, als interest en armoede elkaar wederzijds op deze manier in stand houden, hoe kan men zich dan ooit bevrijden, uit deze vicieuze cirkel ?
Deze vraag zullen we zodadelijk proberen te beantwoorden. Vooralsnog resumeren we nog even kort een heel andere konklusie, omtrent de oorsprong en de aard van het verschijnsel interest. We hebben immers eerder ook gesteld dat Rente voortvloeit uit de Afschrijving van zaken. Is dit in strijd met het bovenstaande ? In het geheel niet, lijkt ons. De interest welke uit het verschil tussen rijk en arm wordt gehaald is relatief, een percentage dat ontstaat aan de produktiezijde, door marginalisering van de kosten. De interest welke uit de vernietiging van goederen wordt gehaald is absoluut, een hoeveelheid die geconsumeerd wordt, maximalisering van de omzet. Het combineren van allebei is pas werkelijk interessant, voor de uitbaters met het Grote Geld.

Lage Lonen Landen

Laten we even terugkeren naar de grondrente. De vraag is in feite: hoe kan men de marginalisering van sommige stukken grond opheffen ? Want als er geen arme stukken grond bestaan, dan kan de tegenstelling tussen arme en rijke grond niet langer zorgen voor grondrente. Dan tendeert de marge tussen rijk en arm naar nul en de produktprijs naar de kostprijs. Het Kwaad kan worden bestreden met zijn eigen middelen : bevordering van de efficiëncy namelijk, maar dan wél wereldwijd, en met name: universele nivellering van verschillen in produktie-efficiëncy tussen rijke en arme landen. Mondvol, maar het betekent niets anders dan opheffen van de kloof tussen Rijk en Arm. Niet goedschiks ? Dan maar kwaadschiks ! Geven we geen zeven procent van ons bruto nationaal produkt ? (Zoals ooit gesuggereerd door Jan Tinbergen, als ik me goed herinner) Nee ?! Dan laten we ons toch bestelen voor de volle honderd procent !
Ondanks de schijn van het tegendeel, vindt deze ontwikkeling op dit moment al plaats. Het verplaatsen van economische aktiviteiten vanuit het Westen naar de Lage Lonen Landen is immers aan de orde van de dag. Een verplaatsingsdrang die zich - zoals we hebben gezien - allang niet meer beperkt tot de eenvoudige ongeschoolde arbeid. Hoe kan er in Nederland een KennisEconomie van de grond komen, wanneer alles waarop deze kennis van toepassing zou kunnen zijn, al ons Penser avec les Mains (Denken met de Handen), letterlijk en figuurlijk naar het buitenland wordt verscheept ? De afgelopen week (40) werd Schiphol aan Frankrijk verkwanseld, en werd het laatste schip te water gelaten, bij de laatste scheepswerf die we in Nederland hebben: van der Giessen - de Noord. We stoten in Nederland alles af wat ons economisch gezien ruggegraat verschaft. Niet alleen in Nederland, maar overal in de "Beschaafde landen". Straks hoeven de volkeren van de Derde Wereld alleen nog maar enkele lijnen door te snijden die de vestigingen aldaar verbinden met het management in de hoofdkantoren van het Rijke Westen. En klaar is Jan Kees !
We hebben in dit land een econoom van groot gewicht gehad. Hij was nog wel een NobelPrijsWinnaar : Jan Tinbergen. Tinbergen heeft onder andere en onophoudelijk aangedrongen op een ontwikkelingsbijdrage van tenminste 0,7 procent van het Bruto Nationaal Product (BNP). En hij waarschuwde voor de gevolgen, indien we de Derde Wereld onderontwikkeld zouden laten. Een voortdurende toestroom van economische vluchtelingen, in de eerste plaats. Ik vergeet nooit het verhaal van een zeker iemand die het (écht niet langer dan) drie dagen in de produktiehal van de BUVA in Barendrecht heeft volgehouden: als we daar naar de kantine gingen, dan zaten de Marokkanen bij elkaar, de Turken bij elkaar en de Nederlanders bij elkaar. Maar ik was de enige Nederlander. Nu zien we hoe het ook anders kan. Niet alleen wordt in ons eigen land alle werkelijke produktie ter hand genomen door buitenlanders. Het is veel dramatischer: hele produktielijnen, ja hele fabrieken worden verplaatst naar het buitenland. En dit kan met de huidige stand van de techniek heel snel gerealiseerd worden. Ik hoorde een iemand op TV zeggen dat het afbreken en weer opbouwen van een complete produktielijn niet meer tijd in beslag behoeft te nemen dan vier dagen !
De gevolgen zijn niet mis. Zoals gezegd. Wanneer de overdracht van alle produktiecapaciteit naar de Lage Lonen Landen eenmaal in een eindstadium is gekomen, dan volstaat het om een paar touwtjes door te knippen. Het eerste waar men hier natuurlijk voor moet vrezen is een gigantische werkloosheid. Iedereen die beroepshalve toch al niet deelnam aan de werkelijke produktie - en zijn dat inmiddels niet de meesten van ons ? - zal gewoon op straat komen te staan. Ik hoef in dit verband toch niet uit te weiden over het sneeuwbal-effekt wat dit zal uitoefenen op het rest van de economie ? En de diverse rgeringen maar volhouden dat Nederland zich ontwikkelt tot een KennisLand. Word toch eindelijk eens wakker ! Nederland ontwikkelt zich tot een DerdeWereldLand. Misschien wel in een veel rapper tempo dan we denken. En dit is ook nog eens helemaal onze eigen schuld, dikke bult. Hadden we maar tijdig een halt moeten toeroepen aan de uitverkoop van onze beschaving !

De Rol van het Geweld

Naar het zich laat aanzien, zal het doorknippen van de laatste lijntjes echter niet plaatsvinden zonder het nodige geweld. Want op het allerlaatst heeft het Rijke Westen, en dan met name Amerika Amerika, nog één sterke troef in handen: zijn superieure militaire macht. Een voorproefje van wat de wereld te wachten staat hebben we kunnen zien bij de bezetting van Irak. Enkel omdat het de enig overgebleven supermacht onwelgevallig was dat de Iraakse olie in Euro's werd afgerekend. Gelooft u het niet ? Ik heb hier bewijsmateriaal. Het imperialisme als hoogste stadium van het kapitalisme (: Vladimir Lenin). Wat hierop het antwoord van onderdrukte en gefrustreerde mensen kan zijn? Ik hoef enkel maar te refereren aan de nachtmerrie van 9 september 2001. Toch onvoorstelbaar dat het Amerikaanse volk hier niets van opsteekt. Dat iedereen in een democratie president kan worden, tot daar aan toe, maar dat iedereen het dan nog wordt ook ! Amerika, het land van de onbegrensde mogelijkheden. Ze hebben nu (8-10-2003) zelfs een Terminator gekozen als gouverneur van Californië. Daar zijn we mooi klaar mee. Kleine wetswijziging, en wedden dat Arnie het dan ook nog tot president schopt ? Afgaande op zijn films, hoe zou deze robot van de Laatste Dagen omgaan met de ultieme macht, de macht over kernwapens ? Dat wil je vast niet weten.
Echter, dit is alles slechts een kwestie van tijd. De precisie-bombardementen van onze geallieerden komen er kort en goed op neer dat deze bange jongens zo gauw mogelijk van hun bommenlast verlost willen zijn, om naar hun basis terug te kunnen keren, voordat ze het in hun broek gedaan hebben. De Amerikanen zijn dermate dapper dat ze op alle mogelijke en onmogelijke momenten het vuur openen op de bevolking. In Afghanistan weer negen terrorristen gedood, allemaal kleine kinderen. Collateral Damage. Het had overigens niet veel gescheeld of zij hadden het onderkomen van Saddam Hussein schoongeveegd op de militaire manier. Dan hadden ze die - o zo gevaarlijke - Saddam slechts als losse brokjes in handen gekregen. Kort en goed. Schamen we ons eigenlijk niet een beetje, voor zoveel onevenredig geweld ? En dan ook nog uitsluitend gericht tegen ontwikkelingslanden ! Durven we eigenlijk wel ? Maar het gaat ons - over het paard getilde en verwende Westerlingen als wij zijn - zodadelijk ontbreken aan de nodige ruggegraat. De wurggreep waarin wij de wereld houden, zal vanzelf aan kracht gaan inboeten. De Romeinen hebben Hun WereldRijk tenslotte ook niet vol kunnen houden.

Er is veel te veel Geld

Al dat gezever over gebrek aan geld! Wat een onzin! Let Google be your friend en tik even in "er is veel te veel geld". Dan stuiten we bijvoorbeeld op een artikel als hier (2021): Er is te veel geld in de wereld. Er circuleert ongeveer 33 keer zoveel geld op aarde als dat er goederen worden geproduceerd, gedistribueerd en geconsumeerd. En dan dit bericht: 
31 augustus 2013, TeleTekst pagina 105

Inspire2Live-geld niet naar kanker
----------------------------------
Inspire2Live, een spin-off van Alpe
d'Huzes, heeft de afgelopen jaren amper
geld uitgegeven aan kankeronderzoek. Er
ging vooral geld naar management fees
en reis- en verblijfkosten. Dat heeft
Nieuwsuur uitgezocht.

De stichting Inspire2Live beschikt over
5 miljoen euro, uit het Alpe d'Huzes-
fonds van KWF Kankerbestrijding. Daarvan
is nu 1,6 miljoen uitgegeven. Slechts
200.000 euro van dat bedrag is besteed
aan wetenschappelijk onderzoek.

Vorige week bleek dat oud-voorzitter
Veenendaal van Alpe d'Huzes zich in
2010 en 2011 liet betalen uit het fonds
van de organisatie.
Geld zat, het komt alleen voortdurend terecht in de verkeerde zakken: Nietwaar Jantje Veenendaal? Juist, normen en waarden. En het is niet waar: Er is dus helemaal geen gebrek aan geld! Er is juist veel te veel geld!
Enfin, uit de voorgaande hoofdstukken moge wel duidelijk zijn dat geen andere mogelijkheid bestaanbaar is, gezien alleen al de onsterfelijkheid van het geld en de (vaak opzettelijke) bederfelijkheid van alle andere goederen. Als je een brood hebt gekocht en opgegeten dan is het brood op, maar niet het geld waarmee je het hebt gekocht. Dit vinden we bovendien vanzelfsprekend. Goederen worden opgebruikt maar geld wordt hergebruikt. Geld is het enige wat in onze economie echt duurzaam is.
Maar we hadden een kans, bij het lenen van geld, voor bijvoorbeeld een hypotheek. De bank schept 200.000,00 Euro, uit het niets, jawel: uit het niets. Citaat:
Veel mensen weten niet dat naast centrale banken de primaire banken het recht hebben om geld uit het niets te creëren. Het geld voor uw hypotheek wordt dus uit het niets geschapen, gewoon met een druk op de knop..
Met dit geld koop jij een huis. Je lost netjes over 30 jaar de hypotheek af. Waarom 30 jaar? Omdat deze 30 jaar volgens de bank (zie Een Eigen Huis) de gemiddelde levensduur van een huis is. Op het eind van de rit is dus om te beginnen het huis "op" (ook al is dit niet het geval). En op het eind van dezelfde rit ontvangt de bank 200.000,00 Euro. Dit bedrag wordt vervolgens keurig weggestreept tegen de openstaande schuld. Huis weg, geld weg.
We weten allemaal dat dit verhaal niet klopt. Want als het zou kloppen dan zou het geld niet het eeuwige leven hebben. De oplossing voor dit probleem is: rente. Door de bank genomen (!) betaalt een huizenkoper aan de bank het dubbele - ja, u leest het goed: twee keer zo veel - van wat zijn huis waard is: een keer aan aflossing en nog eens hetzelfde bedrag aan rente. Dan klopt alles weer, want het huis is nu wel "op" maar het geld is niet op: het is nog steeds de volle twee ton. Wanneer volgens Silvio Gesell het goed zou zijn als het geld niet het eeuwige leven zou hebben, dan moet er zeker worden gedacht aan afschaffen van de rente.
Het volgende klopt dus niet:

==> Beste Hofnar

<== Wederopbouw