Het WonderBord

Door: Han de Bruijn
Dec 2015 / Mei 2017

Het volgende is eigenlijk iets heel eenvoudigs, wat ik een paar jaar geleden heb meegemaakt, maar wat een diepe indruk op mij heeft achtergelaten. Mijn achtergrond als ingenieur is hier zeker niet vreemd aan. Je moet inderdaad een beetje gevoel voor getallen hebben om van het volgende onder de indruk te kunnen zijn.
Ik was samen met iemand van onze kerk bezig om een gezangenbord te maken. U kent die dingen vast wel:

Aankondigingsbord

Naar de KARWEI om een paar zaken te kopen. Kijk, daar ligt een vloerplaat van 122 x 61 centimeter. Dat is al geschikt om extra plankjes van te maken, waarop straks de nummers 0 tot en met 9 komen. We hadden een setje in de kerk liggen, maar ik had al uitgerekend dat het krap aan was met die nummers. Kost trouwens maar 1,15 Euro, die plaat hardboard.
Na enig zoeken vind ik ook plastic profielen, lang 260 centimeter, geschikt om straks de plankjes met de nummers tussen te schuiven. Ik koop er 2 van: 1 voor de onderste en de bovenste richel en 1 voor de richels daartussenin.
Thuis gekomen vind ik een ongebruikt stuk hout en daaruit wordt een proef exemplaar van het gezangenbord gezaagd: 25 x 30 centimeter. Met de voorradige montagekit daarop een paar stukken van de profielen geplakt, om te kijken of het idee gaat werken. Enkele stukken profiel van 25 centimeter. (Onthou even die 25 cm!) En OK, het werkt:

Tijd dus voor de massaproductie. De bestaande nummerplankjes zijn 7 centimeter breed en 13 centimeter lang. De vloerplaat hardboard, daar kunnen gemakkelijk in de breedte 8 stukken uit, dat is 7 x 8 = 56 en dan hou ik nog 61 - 56 = stukjes van 5 centimeter breed over. In totaal 8 x 5 = 40 plankjes, in de lengte 5 x 13 = 65 cm, dus we houden ruim hardboard over. Niets wonderlijks in de lengte. Maar des te meer in de breedte! Onthou vooral dat we die 5 stukjes over hebben van 5 x 13 cm, 2 cm te smal om er nog nummers op te kunnen plakken.
Dan belt mijn kennis uit onze kerk op: ik heb hier nog een stuk MDF liggen met de afmetingen 58 x 47 centimeter; kan je dat gebruiken? Snel rekenen leert inderdaad dat het wel moet kunnen. We gaan de MDF gebruiken met 58 als lengte en 47 als breedte. De plastic profielen waar straks de nummers in schuiven worden dus op 47 cm afgezaagd.
Van de richels tussenin hebben we er 3 nodig. Het zit echter een beetje tegen, want een van de profielen vertoont een deuk en dus gaan de plankjes er niet goed in. Er wordt 1 extra profielstuk afgezaagd van 47 cm.
Maar nu valt me iets op. Ik hou een stuk over en het lijkt er op dat .. Even rekenen. We hadden een lengte van 260 en daar ging eerst een proef stuk af van 25 en toen 4 x 47 = 188 en dus in totaal 213 cm. En kijk nou: 260 - 213 = 47. Dus we houden een stuk over van exact de breedte van ons gezangenbord!
Maar dit is nog niet alles. Ik schuif nu de bordjes met de cijfers erin. Aan weerskanten is er plaats voor twee nummers van drie cijfers, dat is een breedte van 2 x 3 x 7 = 42 cm. Hoe breed was het bord ook weer: 47. Het verschil is dus 5 cm, dat is exact de breedte van de plankjes die we "over" hadden! Die kunnen we nu dus mooi gebruiken om de gezangen van elkaar te scheiden. Dan is het Gezangen voor Liturgie (GvL) bord met maximaal 8 getallen van elk 3 cijfers precies vol: 2 in de breedte en 4 in de lengte.

Materialen (maten in centimeters):

Voor wie het nog niet begrepen heeft: het bovenstaande is volgens de waarschijnlijkheidsrekening / statistisch gezien onmogelijk.
Toeval is de schuilnaam van God.