En dat vernam een koningskind,
Die was zoo schoon en zoo bemind.
Zy ging al voor haer vader staen:
'Och vader, mag ik naer Halewyn gaen?'
'Och neen gy, dochter, neen gy niet!
Die derwaert gaen en keeren niet.'
Zy ging al voor haar moeder staen:
'Och moeder, mag ik naer Halewyn gaen?'
'Och neen gy, dochter, neen gy niet!
Die derwaert gaen en keeren niet.'
Zy ging al voor haer zuster staen:
'Och zuster, mag ik naer Halewyn gaen?'
'Och neen gy, zuster, neen gy niet!
Die derwaert gaen en keeren niet.'
Zy ging al voor haer broeder staen:
'Och broeder, mag ik naer Halewyn gaen?'
'`t Is my aleens, waer dat gy gaet,
Als gy uw eer maer wel bewaert
En gy uw kroon naer regten draegt.'
Toen is zy op haer kamer gegaen
En deed haer beste kleeren aen.
Wat deed zy aen haren lyve?
Een hemdeken fynder als zyde.
Wat deed zy aen haer schoon korslyf
Van gouden banden stond het styf.
Wat deed zy aen haren roden rok?
Van steke tot steke een gouden knop.
Wat deed zy aen haren keerle?
Van steke tot steke een peerle.
Wat deed zy aen haer schoon blond haer?
Een krone van goud en die woog zwaer.
Zy ging al in haers vaders stal
En koos daer 't beste ros van al.
Zy zette haer schrylings op het ros,
Al zingend en klingend reed zy door 't bosch.
Doen zy dat bosch ten halven kwam,
Halewyn zaen haer tegen kwam.
Hy bond zyn peerd aen eenen boom,
De jonkvrouw was vol angst en schroom.
'Gegroet, zei hy, gy schoone maegd,
Gegroet, zei hy, bruin oogen klaer!
Komt, zit hier neer, ontbindt uw haer!'
Zoo menig haer dat zy ontbond,
Zoo menig traentjen haer ontron.
Zy reden met malkander voort
En op den weg viel menig woord.
Zy kwamen al aen een galgenveld,
Daer hing zoo menig vrouwenbeeld.
Alsdan heeft hy tot haer gezeid:
'Mits gy de schoonste maget zyt,
Zoo kiest uw dood! het is noch tijd.'
'Wel, als ik dan hier kiezen zal,
Zoo kieze ik dan het zweerd voor al.
Maer trekt eerst uit uw opperst kleed,
Want maegdenbloed dat spreidt zoo breed,
Zoo 't u bespreide, het ware my leed.'
Eer dat zyn kleed getogen was,
Zyn hoofd lag voor zyn voeten ras,
Zyn tong nog deze woorden sprak:
'Gaet ginder in het koren
En blaest daer op mynen horen,
Dat al myn vrienden het hooren!'
'Al in het koren en gaen ik niet,
Op uwen horen en blaes ik niet,
Moordenaers raed en doen ic niet.'
'Gaet ginder onder de galge
En haelt daer een pot met zalve
En strykt dat aen myn rooden hals!'
'Al onder de galge gaen ik niet,
Uw rooden hals en stryk ik niet,
Moordenaers raed en doen ic niet.'
Zy nam het hoofd al by het haer,
En waschte 't in een bronne klaer.
Zv zette haer schrylings op het ros,
Al zingend en klingend reed zy door 't bosch.
En als zy was ter halver baen,
Kwam Halewyns moeder daer gegaen:
'Schoon maegd, zaegt gy myn zoon niet gaen?'
'Uw zoon, Heer Halewyn is gaen jagen
G'en ziet hem weer uw levens dagen.
Uw zoon heer Halewyn is dood.
Ik heb zyn hoofd in mynen schoot.
Van bloed is myne voorschoot rood.'
Toen ze aen haers vaders poorte kwam,
Zy blaesde den horen als een man.
En als de vader dit vernam,
't Verheugde hem dat zy weder kwam.
Daer werd gehouden een banket,
Het hoofd werd op de tafel gezet.